Koh Phangan ; Home is where your passport is
Blijf op de hoogte en volg denise
08 Juli 2015 | Thailand, Ko Pha-Ngan
KOH PHANGAN IT IS! Wie yolo heeft uitgevonden is echt briljant, you only live once, if you do it right once is enough.
Wat een yolo time in Thailand maar eerst Koh Phangan!
In de ferry viel ik in slaap, gelukkig geen last gehad van vullende kots zakjes. Nee alles heb ik binnengehouden gelukkig.
De ferry stopte en sticker oranje moest eruit, oke ik keek half slapend naar me shirtje, ahhh dat ben ik! Even wachten tot me backpack tas uit de bagagehok werd gegooid en ik kon weer slenteren.
Allemaal taxi mannen :'' Lady lady you need taxi?'' Cheap cheap taxi'' Niks cheap ik ga lekker lopen want ik ben verliefd op me backpacktas. Lekker zwaar op me rug maar och wat een fijn gevoel haha.
De jongens uit Chiang Mai die ik had ontmoet ik het hostel waren nu ook in Koh Phangan en zeiden dat ik naar Vegabond hostel moest komen vlakbij de pier.. Ik de straatnaam laten zien aan tuk tuk drivers. Ohh no was het antwoord. Ja ik vertaal het wel even naar het Thais misschien snappen jullie het dan. En toen gingen gelijk alle alarm bellen rinkelen ja ze wisten waar vegabond was maar dat zou me 100 bath kosten. Whuttttt 100 bath om 200 meter te rijden ik ga liever lopen. Een man op een scooter bood 20 bath aan. Nee joh ga allemaal weg ik ben een backpacker, save the money ;) Ik wil zuinig doen hallo.
Ik ga liever lopen, bezweet en wel verlangend naar voedsel. Stopte een wildvreemde gast op de scooter en vroeg waar ik heen ging. Ohhh please weet je waar vegabond hostel is? Hij keek even op google maps en ik was er bijna. Hij bood een lift aan achterop en bracht me naar het hostel, wat ook maar 1 straat verderop was.
Daar was het hostel, kanarie geel en heel veel scooters op het pad. Voor de deur stonden tig paar schoenen. Ik liep op me blote voeten naar binnen en werd verwelkomt door een aardige jongen waarvan ik dacht dat hij in het hostel werkte. Welcome at Vegabond en vroeg of hij me backpack tas kon aannemen en of ik een glaasje water wilde,en dan ik wel even kon gaan zitten. Nee ik moet eerst vragen of er nog een bed vrij is, ja de laatste wat een geluk. Pam de eigenaar en de Israëlische jongen lieten me kamer zien. Een kamer met 6 bedden, oke lekker basic maar gezellig! Op bed lag een Australische jongen met zijn been in het gips, nee geen scooter ongeluk maar met kickboksen gebeurd. Nee je bent de 4e jongen die ik ontmoet die verwond is geraakt door kickboksen. Hij deed het wel niet voor een gratis bucket maar hij gaf les. En ik mocht bij hem op les komen als hij weer herstelt was. Nou dan ben ik volgens mij al weg ;)
Ik ging ook gelijk maar een scooter huren en binnen 5 minuten werd er eentje gebracht. De Israëlische jongen zei gelijk dat hij het eiland aan me wilde laten zien. Ohh maar ben je vrij dan? VRIJ was zijn antwoord? Ik ben altijd vrij ik ben ook een backpacker. Haha ik schoot in de lach en zei maar het leek net of je een gastheer was met je water en welkom in het hostel. Nee hij wilde gewoon even aardig doen hmmm..
Oke laat me het eiland zien ik ben benieuwd, daar gingen we dan, onderweg kwam ik de mannen die ik ontmoet had in Chiang Mai tegen gillend en joelend Heeeeeeey. Yeah it's me see you soon at Vegabond!
We gingen eerst naar de food market want ik hand honger, ik bestelde een hamburger en een pannenkoek. Maar zullen we ook even voor slippers kijken? Want mijn slippers zijn weer gejat in Koh Tao haha. Sorry voor me shop vraag ik weet het je bent een man. En ik heb nog helemaal niet geshopt hier maar ik heb nieuwe slippers nodig. Ohhh nee dat vond hij super leuk en ging alle slipper winkels af.
Oke slippers hier zijn spuug lelijk, zwarte simpele slippers met niks erop.. Ik zag leuke maar waren belachelijk duur, gelukkig was hij goed in afdingen en regelde het even voor me. Ik at ondertussen even me hamburger op en gooide me plastic bordje in de prullenbak van de winkel.. Nee hij kon niks afdingen helaas. Oke nou en ik koop ze gewoon laat dat afdingen maar! Niks ervan zei hij en we liepen weg. We werden terug geroepen met : Hey is this yours yeah? En ze gooide het plastic bordje en papier op straat wat ik zojuist daar had weggegooid in de prullenbak. What the fuck? Waar gaat het heen? We kopen even niks en ik mag dan ook geen afval dumpen in hun prullenbak? Nee het is niet van mij, ik zwaaide en zei Mai Tjai. Adios barbedos!
Ik laat me echt niet meer over me heen lopen, Thailand heeft me hard gemaakt in de tijd dat ik er zit.
We gingen verder met de scooter, steeds bij iedere winkel ging hij stoppen, nee niks door rijden.
Oke 45 winkels verderop zag ik wel leuke slippers, nou eigenlijk ver van leuk maar ik gaf het al een beetje op.
De Thai vroeg veelte veel maar de Israëlische jongen liet 120 bath zien, No no no zei ze, hij bleef maar staan met dat geld in zijn handen. Oke ze pakte het aan maar moesten wel snel weg wezen. Oke doei bedankt!
Nou mooi heeft hij weer goed gedaan, daarna liet hij me het strand zien.. Hij ging gelijk in een strandstoel zitten en bestelde een cocosnoot. Help ik wil weg ik wil niet met jou gezellig doen aan het strand. De Amerikaan Michael stuurde een bericht op dat moment of ik veilig was aangekomen en of het leuk was en dat hij misschien ook naar Koh Phangan kwam. Ja enig alleen nu wil ik terug naar het hostel. We reden terug wat een half uur duurde en daar waren we.. Wat een gezellige boel hier, iedereen zat binnen op de grond te chillen of buiten aan de picknick banken. Ik had een super aardige meid leren kennen uit Zwitserland genaamd Franziska, iedereen dacht ook dat we samen op reis waren.. Uhh nee hoor we kennen elkaar net een half uur. Maar het leek of ik haar al maanden kende.
Tot de schuifdeur open ging..... Franziska tikte me aan en zei look handsome,muscled guy ! Ik wist niet wat ik zag het was Brian die ik in Phi Phi had ontmoet en later weer tegen kwam in Koh Tao. Hilarisch!!! Hij moest lachen en schaamde zich een beetje. Hij had via een bericht laten weten dat hij me wel zag zitten. Oke voor lul zitten we samen in een hostel hoe toevallig. Zolang je maar niet bij me op de kamer slaapt vind ik het prima haha.
Het was zo leuk in het hostel, je mocht je eigen muziek afspelen en iedereen was aan het chillen. Wij waren aan het zingen, ik pakte een gitaar en begon maar wat te spelen wat natuurlijk niet om aan te horen was. HAHAHA iedereen lachen en deed leuk mee.
Dansen in het hostel, kletsen met andere backpackers maar zoveel gelachen niet normaal!
Guys taxi is coming in 10 minutes...... 10 minutes? Ik zie er niet uit hahaha. Achhhh whatever we zingen nog een keer YOLO en maken ons klaar. Ik zocht naar me deo die natuurlijk ergens onderin me tas lag. Al me kleren uit me backpack gooien sorry voor me stink backpack maar iedereen heeft er last van. De Australische jongen keek zijn ogen uit, Wauw zoveel kleren en het past allemaal in je backpack?! En je
hebt je föhn bij je en je stijltang hoe leuk. Leuk?! nee ik gebruik het helemaal niet maar moet er wel mee sjouwen.
Enigste wat ik soms nog op doe is me rode lippenstift, jij bent echt cool hoorde ik hem zeggen. Een meid waarvan je niet verwacht dat ze een backpacker is maar het toch echt doet. Yeah that's me and i like it very much.
Heb je nog wat nodig eten of drinken? Nee hoefde niet maar zorgzaam als ik ben had ik even snel nog wat eten voor hem gemaakt. Die arme jongen met zijn been in het gips. Dankbaar dat hij was maar nu moeten we gaan. Onee ik zocht me deo maar ik kon het nergens vinden, hij zei anders doe je toch mijn deo op, haha maar dan ruik ik naar man? Nee joh iedereen stinkt of rookt dus maakt niet uit. Haha met zijn deo lucht onder me oksels verliet ik de kamer
Met z'n alle in de taxi op naar Nomads hostel (eigenaar heeft 2 hostels en hier konden we andere backpackers meeten en gezellig doen)
Het was meer dan gezellig, wat een feest! Bierpong en flipcups en andere spelletjes wat een gekkenhuis.
Later gingen we met een grote groep naar het strand want daar was het feest. Wat een sfeer overal vuurshows en harde muziek! We gingen limbo dansen en hadden zoveel mensen ontmoet. Mannelijke backpackers die met je begonnen te dansen, waarvan ik dacht HELP. Franziska trok met gelijk weg, pff opluchting! Het was heet het was een gekkenhuis, Pedro de Braziliaan vroeg of ik mee terug ging, iedereen was helemaal leip en wij vonden het genoeg geweest. Allemaal mensen die zoveel alcohol dronken, sorry maar ik ben geen 16 meer ;)
Achter bij hem op de scooter gingen we nog even bij een tentje wat drinken en kletsen. Elke keer weer opnieuw hoor ik zoveel nieuwe verhalen en hoe iemand in het leven staat. Super mooi! Wat een leuke lieve mensen heb ik ontmoet in het hostel.
Maar vooral ben ik zo nieuwsgierig hoe andere in het leven staan wat ze willen bereiken en wat ze belangrijk vinden. Ieder backpacker heeft een verhaal met zich mee.. Of ze willen een break van hun studie, of hebben ontslag van hun werk genomen, een dierbare verloren, relaties die uit zijn gegaan of weten even niet wat ze willen en vinden dit een mooi moment om er over na te denken.
Pedro wilde nog even een mooie spot laten zien over de zee waar ze vuurwerk afstaken. Ik stapte van zijn scooter af gleed uit en viel op een steen. (merkte nog niks aan me knie maar de volgende dag #$@ ) Daarna gingen we nog even wat eten want we hadden honger, ik heb altijd honger maar we gingen even een loempia scoren. Fuck spicy dat het was, ja een loempia ja! Me hele mond stond weer eens in vuur en vlam.
In het hostel zat de rest van de groep als spoken op de grond, wij kwamen vrolijk binnen maar de rest had te veel gedronken en dan was het van Hi Babe i missed you so much. Nadat we nog even nutteloos hadden na gekletst ging we maar slapen .Ik lag al in me bed toen Jack thuis kwam, hij lag in de hoogslaper boven me.. Hij greep naar het trappetje, maar ik merkte dat hij moeite had om erop te komen,. Hij brabbelde wat met zichzelf en na 10 minuten stond hij nog steeds voor het trappetje. Hij wilde een voet op de trede zetten tot ik BOEM hoorde.. Oh god binnen no time lag Jack op de grond met het trappetje in zijn handen. Ik moest lachen, hartstikke hard. Zoals je weet kan ik dat nooit inhouden.
Het was te grappig, hij mompelde wat en bleef gewoon liggen. Ik vroeg of hij ok was en deed het licht aan. Hij stond op met het trappetje en gilde WHAAAAA YOUR KNEEEEEE!!! WHAAAAA ik gilde terug en we kwamen niet meer bij van het lachen. We sprongen door de kamer net alsof onze voeten verbranden aan de grond.
De Australiër werd ook wakker en zat recht op in zijn bed, Neeee jij moet blijven liggen met je gipsbeen. Hahahahha me knie zat onder het bloed van de val. Franziska kwam onze kamer binnen en ging me knie schoonmaken. Thank you so much! Wat een lieve mensen hier die je helpen.
Jack was nog steeds bezig om het trappetje te maken aan het bed, het lukte niet dus sprong hij (hoe hij het deed geen idee) op z'n bed.
Oke nu kunnen we lekker slapen.. Nee half uur later kwam de rest van de kamer terug. Ze hadden een te gekke nacht gehad en moeste even hun verhaal kwijt, Franko een Amerikaan had namelijk met een ladyboy gezoend en ze kwamen niet meer bij. Hij moest gelijk met al z'n maten skypen om het te vertellen.
Volgende dag werd ik wakker met een droge strot, zo dat kwam echt door de spicy loempia! Ik liet met een knot op me kop naar beneden en ging wat televisie kijken. Iedereen kwam met een slaaphoofd hun kamer uit en niemand was aanspreekbaar. Ook hier noemde ze me Happy morning madame. Hoezo zou ik saai en chagrijnig gaan doen in de ochtend, ik vind jullie gewoon allemaal heel aardig haha.
Franziska en ik ging ons klaarmaken om te gaan touren, op één scooter naar de mooiste plekjes. Alleen de scooter kon 2 meiden niet echt gaan, toen we een berg op reden ging dat ding zo langzaam dat de scooter het bijna voor gezien hield. Wij lachen, de rest lachen die voorbij reden met de scooter maar ook Thaise mannen die langs de weg stonden. haahhahaa AWKWARD!
We zongen: To the left, to the left
To the left, to the left
Everything you own in the box to the left
To the left, to the left
Don't you ever for a second get to thinking
You're irreplaceable
Whoehoeeeeee. Whooooooo ik schrok en gilde, Fraziska schrok van mijn gegil. Daar stond een olifant zomaar in het niets. Zo grappig, in Nederland kom je koeien tegen of paarden en hier gewoon olifanten langs de weg.
Heuvel op waar we weer amper vooruit kwamen, maar wat een schrik hadden we.
We waren ook een beetje zenuwachtig want vanavond gingen we naar half moon party!
Hallo we rijden door de bergen maar waar is het strand? We vroegen aan iedereen Beach Beach? Ja beach is alleen maar rechtdoor. Daar lagen we dan op paradise, ik bleef maar foto's maken en van palmbomen.
We gingen daarna even pizza eten, komen de 3 jongens van ons hotel aangevaren met een bootje. Hahaha nee joh denken we even op een onbekend strandje te zijn komen hun eraan, wij zwaaien en hun lachen. Met z'n alle wat gegeten en daarna gingen hun er weer vandoor want ze gingen naar wipe out.
Toen kwam een grote groep Amerikaanse militairen bij ons zitten, natuurlijk met de standaard openingszin of we nog leuke spots in Koh Phangan wisten? Hmm ze zouden vanavond ook naar half moon party gaan dus zouden we elkaar daar weer ontmoeten.
We gingen maar terug met de scooter tot onze scooter helemaal was onder gepoept!!! De mannen helemaal lachen en met z'n alle gingen we de scooter schoon schrobben haha.
Het maakte ons allemaal niet meer uit en zongen ''Always look on the bright side of life tudoe tudoe tudoeteddoetetu''
We hadden nog een hele lijst te doen, half moon shirtjes kopen, avond eten inslaan, douchen, slapen, en ontbijt voor de volgende dag vast kopen.
terug uit de supermarkt gleed ik over een bananenschil, nee dit is letterlijk en figuurlijk een schijtdag.
Terug in het hostel met schijt op onze scooter, was iedereen al in de half moon stemming! Hahahhha ik werd gek van me lange haar dus ik knipte een stuk eraf, Cambell pakte een prullenbak en ving me haar op, Pam de eigenaar moest lachen en de rest van de jongens ook. Ik zei: I'm child teacher in Holland but also hairdresser. Roept Pedro: What the FUCK are you doing? Uhhh i cut my hair? I can also cut your hair guys. Ze konden zo om me grappen lachen dat ik niet meer van ze af kwam. Ze bleven de hele tijd aan me plakken dat ik dacht ik ben geen clown.
Wat moet ik aan met half moon? Shirtjes vonden we best prijzig dus besloten we maar iets uit onze backpack te vissen. Ik wist het echt niet en de mannen uit me kamer hielpen me een handje. Ik moest één voor één laten zien en dan was het ja of nee. Wat een goeie hulp zijn jullie daar heb ik wat aan!
Goeie smaak hadden ze ook nog want ze kozen het shirtje uit die ik ook wel gepast vond. En toen kwamen alle verfpotten tevoorschijn!! Blauw groen geel rood paars. Kliederen maar!! Op een gegeven moment had ik 4 jongens aan me hangen met verf. De één tekende lelijke strepen en de andere schreef zijn naam op me arm. Hmmmm..
Pedro vond het wat minder leuk en liep op me af en zoende me vol op, ik duwde hem weg en zei waar ben jij mee bezig. Ik wil praten met wie ik wil hallo we zijn allemaal backpackers en hebben lol.
Iedereen vond hem super leuk en zeiden tegen me dat ik blij moest zijn, jullie mogen hem hebben hoor haha.
En daar gingen we vol met kleuren op ons lichaam naar Nomads hostel waar we eerst nog een feestje hadden. Dit keer stond het vol met backpackers die Bier pong spelletjes aan het spelen waren. flipcup ging ons net wat te ver en deden daar maar niet aan mee, maar Fraziska en ik hebben met bier pong wel van de mannen gewonnen ;) Girl power.
Er kwam nog veel meer verf tevoorschijn en na een half uur zaten ook me benen onder de verf.
Daar gingen we dan met 6 taxi jeeps naar half moon party, het was crazy!! Ik voelde me ineens moe maar ik dacht ja hallo ik ben er nu. 1000 bath voor een kaartje pff dat is dan wel duur voor Thailand. Het was zo leuk en wat een muziek! Iedereen was vrolijk en aan het dansen. Tot ik een bucket bestelde en na 10 minuten me zo ziek voelde, ik viel naar achteren en begon te zweten. De jongens van het hostel en Franziska hadden me op een stoel neergezet maar ik voelde me zo verrot! Ik zei nog tegen ze: Help i'm dying'''No you're not dying. Ze zeiden tegen elkaar dat iemand waarschijnlijk spul in me bucket had gedaan. Wat een geluk had ik met zulke lieve jongens en Franziska. Ze waren zo bezorgd en deden zoveel voor me op dat moment. Ik vergeet dat nooit meer! Op een gegeven moment kwam Pedro met een groep voorbij, hij zag me en rende naar me toe. Denies Denies i'm Pedro, yes i know? Denk je dat ik me nu ineens stukken beter voel haha. Nee was super lief bedoelt!
Hij deed zijn shirt uit en maakte het nat met water, hij deed z'n natte shirt in me nek en ik voelde me beter. Ik zei ok let's dance. Nee jij gaat echt niet meer dansen. Maar ik heb 30 euro voor een kaartje betaald en ik ben er net 15 minuten? Nee ik wist ook wel dat ik me niet lekker voelde maar voelde me schuldig tegenover hun. Nee jullie blijven hier en ik neem alleen een taxi terug naar het hostel maar de mannen wilde mee gaan. Nee joh ik ga alleen jullie zijn hier ook gekomen voor half moon en hebben ook 30 euro betaald. Pedro zei dat hij met me mee ging en de rest hier kon blijven. Pedro is een super goeie jongen dus in hem hadden ze 100 procent vertrouwen. Straten zaten vol met kotsende mensen, maar bij mij was het gewoon shit dat iemand dat heeft gedaan.
Hostel was ook leeg en ik wilde alleen maar slapen, volgende dag werd ik wakker en dacht WAAR ZIJN WE? HAHAHAHAAH waren we bij nomads, het andere hostel van de eigenaar. Hij zei maakt niet uit ik ken de eigenaar heel goed of we nou hier slapen of in vegabond het is van 1.
Hmmm ik sliep weer verder want ik was moe om eruit te gaan, ik maakte hem wakker en zei dat ik vast naar het hostel terug ging. What?? Walking? Ja zei ik. Nee ik laat je niet lopen ik ga met je mee. Ohh maar jij kan gewoon blijven liggen hoor ik ben een early bird haha.
Met me kleren, benen, armen, gezicht en haar onder de verf reden we weg, mensen moesten lachen om hoe we eruit zagen. Maar het was normaal want heel het eiland was naar half moon geweest.
Terug in het hostel was het super rustig ja iedereen lag nog te slapen haha. Ik dook ook maar me bedje in en me kamergenoten dachten dat ik nu pas thuis kwam van de half moon, Uhhh nee lang verhaal we hebben het er straks wel over.
Me hele inbox stond vol met berichten: where are you? I'm worried. Ze kwamen in de vroege ochtend terug in het hostel maar zagen dat ik er niet was. Ik vond het zo lief dat ik die berichtjes kreeg en het deed echt wat met me.
Net toen ik wilde slapen kreeg ik een bericht van Franziska ik moet je zoveel vertellen waar ben je? Nou het slapen ging ook niet meer door, Franziska kwam als een verfpot uit haar kamer, ook zij zat nog helemaal onder. Hilarisch!
We gingen maar Ted de movie kijken, één voor één kwam er wel iemamd brak en kapot zijn/haar kamer uit. Verf echt nog overal, niemand had na thuiskomst nog zin om te douchen.
Ik keek naar me knie, NEEEEE JOH de jongens hebben over me wond heen geverfd. hhahaah me hele wond was helemaal geel en oranje.
We hebben de film gekeken maar Pedro kwam ook bij ons zitten, nou hij zat bijna op me schoot. Dat is weer een beetje te veel van het goeie. Dus Franziska vond het maar tijd om naar het strand te gaan. Tot ik een bericht kreeg van Amerikaanse militair Michael in welk hostel ik zat want hij wilde ook komen. Ohnee niet nog een plak gast erbij, doe maar niet.
We reden naar het strand waar we konden uitrusten, op het strand riepen 2 mannen Hej. Ik dacht nee ik zei Noujaaaaaa hoe toevallig! Dat waren de 2 Franse mannen die ik in Koh Tao had ontmoet. Dan kom je ze tegen bezweet en wel op een berg waarop ik nog zei: Guys huur een scooter want het is echt heel ver lopen'' en nu liggen ze op 1 van de zoveel strandjes van Koh Phangan.
We wilde nog naar een viewpoint maar de bordjes logen want toen we uiteindelijk bovenaan waren met 204449 rode mieren en spinnen konden we niet spreken over een viewpoint, we zagen precies niks.
Daarna gingen we ons buikje even vol eten alleen Franziska werd achtervolgd door een hond en beet steeds in haar been, uit angst rende ze een winkel in en de hond bleef voor de deur op haar wachten.
Ik kwam niet meer bij want de hond wilde alleen maar spelen, maar ze durfde de winkel niet meer uit.
S'avonds vroeg de rest aan ons of we uit gingen vanavond? Nee vanavond even rust. Dat vond iedereen en besloten we om met de groep naar een rustig barretje te gaan. Voor het eerst haalde ik me stijltang uit me tas maar voordat ik hem aan wilde doen vertelde een jongen.. Hoezo? Haar is niet belangrijk, mannen kijken naar je uitstraling en karakter niet naar je gestijlde haren. Ja maar dit is ook echt de eerste keer dat ik me haar even netjes wil doen. Nee geloof me en doe niks aan je haar, hmm oke lekker makkelijk moet ik vaker doen als het toch geen reet uitmaakt. Met z'n 3e op een scooter, sandwich idee ;) geen politie dus ook geen regels. Mag allemaal hier! Daarna zijn we met een groepje naar het strand gegaan en hebben daar een kampvuur gemaakt, ik bedoel de mannen. We gingen zingen en wie ben ik spelen in het engels ja. Nou dat was wat zeg, ik ging stuk van het lachen.
Dansen om het kampvuur, en veel gekletst met z'n alle. Tot ik met een Duitse jongen aan de praat was wat Pedro weer niet leuk vond, hij kwam naast me zitten met een hand om me been. Uhhhh doe maar niet. Hij gaf een zoen op me wang en iedereen was in de war. Ja geen idee? Ik weet het ook niet hoor. Ik ging een plek opschuiven maar dat vond hij niet leuk en keek me boos aan. Later werd iedereen een beetje moe en verlieten we het strand. Me wond was zo vies geworden door het zand en er zat nog allemaal verf in de wond. Franziska en Pedro gingen me wond schoon maken maar wat een pijn deed dat zeg!
In me kamer was het niet bepaald rustig want er kwamen rare geluiden uit, gatver ik wil hier niet tussen gaan liggen. Boek een privé kamer ofzo. Ik ging maar bij Franziska en Cambell op de kamer slapen want de rest van de bedden waren toch niet bezet, de meeste gaan naar half moon weer verder reizen. De volgende ochtend ik moest nodig plassen ik stapte me bed uit en ik kon niet meer staan me hele knie deed zeer en was opgezet! Ik gilde ahhhhhh my knee!! Franziska en Cambell sprongen uit hun hoogslaper om me naar de badkamer te brengen. Hahaha ik heb me vakantie voor heel veel gewonde mensen verzorgd en nu andersom hahaha.
Tot ik van schrik weer naar me eigen kamer ging, maar waar is de Australiër? Zijn spullen waren weg en zijn bed was weer opgemaakt. Van de eigenaar hoorde we dat hij naar het ziekenhuis moest omdat hij een infectie had opgelopen aan zijn wond. So sad! Het liefst ging ik hem opzoeken in het ziekenhuis want anders lag hij ook maar alleen in een vreemd land. Maar Pam wist ook niet precies naar welk ziekenhuis hij ging.
Ik moest afscheid nemen van Franziska want ze ging verder naar Koh Tao, ze vroeg of ik mee ging maar ik moest de volgende dag ook naar Bangkok. Anders hadden we in Koh Tao ook een top tijd ervan kunnen maken maar helaas! Super jammer want het was echt heel erg gezellig.
Het hostel liep leeg, Engels meidje Thalisia was er ook nog dus dat was gelukkig nog gezellig! En ja voor de rest de mannen... Ik dacht ohhh help waarom gaan jullie ook niet? Nee Pedro vroeg of ik een film met hem wilde kijken, de Duitse jongen wilde graag Nederlands leren of ik daar zin in had, Israëlische jongen wilde weer met de scooter weg en vroeg of ik mee ging en een Canadese gast stelde voor om een drankje aan het strand te gaan doen. Pedro pakte al me hand vast en een Frans meisje zei: Nou wie wordt het ik zou het wel weten en knikte naar Pedro. Neeeee laat me los ik ga met niemand mee, ik rende naar Thalisia die op bed lag in haar kamer. Whaaa help me! What do they want? Ja nou van alles ik wil niet. En samen moesten we er eigenlijk wel om lachen. Thalisia zei kom we gaan lunchen, weg van de plak mannen. Hi blondie what is your choice? Ik ga met Thalisia lunchen tjooo.
Daarna liepen we terug naar het hostel en de mannen zaten daar met z'n alle tot ik opeens een bekende jongen zag zitten. Ik keek en keek nog eens goed. Hij keek op en zei hi baby. NEEEEEE de Amerikaanse militair van Koh Tao. Ga allemaal weg hahaaaaahahaha.
Ik ging me verstoppen in de keuken maar Pedro kwam achter me aan maar die Amerikaan ook, Oja 2 mannen die aandacht willen help. Ik ga maar in me eentje een film kijken doei.
Nee het voelde niet goed, ik stelde voor om met zijn alle iets te gaan doen inplaats van 1 op 1 wat de mannen wilden. Nou oke dat deden we dan maar en gingen we naar Amsterdam bar met een groep. Ja zo kan het ook gezellig zijn!
Volgende dag heb ik me boot en nachttrein geboekt want ik ga terug naar Bangkok. Maar eerst nog een gezellig dag ervan maken met iedereen. Niemand wilde dat ik ging, nee ik ook niet want ik heb echt een top tijd hier! Met super lieve mensen en mensen die voor me klaar stonden en liefde gaven. Ik heb veel geleerd en zie dingen nu ook anders in.
Ik kom straks helemaal herboren terug naar Nederland.
(inmiddels al terug maar het verhaal had ik in Thailand al geschreven)
Ik zei tegen de rest dat ik ging, ze vonden het zo jammer omdat ze een vrolijk gevoel van me kregen en positieve energie. Ja het liefst wil ik ook blijven voor altijd maar er komt een tijd van gaan....
Pedro zei: You are gone forever? Het is verdrietig als je lieve mensen hebt ontmoet die je daarna nooit meer ziet. Maar de herinneringen die ik heb zullen nooit vervagen. En met een lach op me gezicht kijk ik er naar terug.
Koh Phangan je was mooi! Bedankt voor een geweldige ervaring, bedankt voor de dingen die ik heb geleerd. Ik ben verandert en heb weer een rugzak vol bagage die ik mee terug neem naar Nederland.
Pedro wilde nog iets gaan doen voordat ik echt weg zou gaan en hij wist dat ik van ijs hield dus gingen we als verrassing ijs eten. Daarna van de rest afscheid genomen, en van Pam de eigenaar. Top gast we hebben weer gelachen!
Pedro gaf me een ift naar de boot, oh fuck ik heb nog 5 minuten om een kaartje te halen en naar de boot te rennen met me backpack. Zwetend rende ik op de boot af, Thaise mannen zwaaide rustig aan rustig aan. Ik plofte neer en de boot vaarde weg. Ik liet een traan van blijdschap en verdriet.
Een tijd om nooit te vergeten met hele lieve mensen, die voor je klaar stonden en respect hadden.
Aangekomen in Surat Thani werden we in mini busjes gezet die ons naar de trein reden. Het duurde zo lang voordat we bij het station aankwamen. Ik moest nog 4 uur wachten op de nachttrein want hij had een uur vertraging.
Een eng vies stationnetje met alleen maar plastic stoeltjes waar je op kon zitten. En hele luide Thaise mannen die begonnen te schreeuwen.
in me laatste blog de enge nachttrein naar Bangkok en mijn verblijf daar. En een hele lange vliegreis naar huis ;)
Om het nog even spannend te houden.
Dikke kus x
Wat een yolo time in Thailand maar eerst Koh Phangan!
In de ferry viel ik in slaap, gelukkig geen last gehad van vullende kots zakjes. Nee alles heb ik binnengehouden gelukkig.
De ferry stopte en sticker oranje moest eruit, oke ik keek half slapend naar me shirtje, ahhh dat ben ik! Even wachten tot me backpack tas uit de bagagehok werd gegooid en ik kon weer slenteren.
Allemaal taxi mannen :'' Lady lady you need taxi?'' Cheap cheap taxi'' Niks cheap ik ga lekker lopen want ik ben verliefd op me backpacktas. Lekker zwaar op me rug maar och wat een fijn gevoel haha.
De jongens uit Chiang Mai die ik had ontmoet ik het hostel waren nu ook in Koh Phangan en zeiden dat ik naar Vegabond hostel moest komen vlakbij de pier.. Ik de straatnaam laten zien aan tuk tuk drivers. Ohh no was het antwoord. Ja ik vertaal het wel even naar het Thais misschien snappen jullie het dan. En toen gingen gelijk alle alarm bellen rinkelen ja ze wisten waar vegabond was maar dat zou me 100 bath kosten. Whuttttt 100 bath om 200 meter te rijden ik ga liever lopen. Een man op een scooter bood 20 bath aan. Nee joh ga allemaal weg ik ben een backpacker, save the money ;) Ik wil zuinig doen hallo.
Ik ga liever lopen, bezweet en wel verlangend naar voedsel. Stopte een wildvreemde gast op de scooter en vroeg waar ik heen ging. Ohhh please weet je waar vegabond hostel is? Hij keek even op google maps en ik was er bijna. Hij bood een lift aan achterop en bracht me naar het hostel, wat ook maar 1 straat verderop was.
Daar was het hostel, kanarie geel en heel veel scooters op het pad. Voor de deur stonden tig paar schoenen. Ik liep op me blote voeten naar binnen en werd verwelkomt door een aardige jongen waarvan ik dacht dat hij in het hostel werkte. Welcome at Vegabond en vroeg of hij me backpack tas kon aannemen en of ik een glaasje water wilde,en dan ik wel even kon gaan zitten. Nee ik moet eerst vragen of er nog een bed vrij is, ja de laatste wat een geluk. Pam de eigenaar en de Israëlische jongen lieten me kamer zien. Een kamer met 6 bedden, oke lekker basic maar gezellig! Op bed lag een Australische jongen met zijn been in het gips, nee geen scooter ongeluk maar met kickboksen gebeurd. Nee je bent de 4e jongen die ik ontmoet die verwond is geraakt door kickboksen. Hij deed het wel niet voor een gratis bucket maar hij gaf les. En ik mocht bij hem op les komen als hij weer herstelt was. Nou dan ben ik volgens mij al weg ;)
Ik ging ook gelijk maar een scooter huren en binnen 5 minuten werd er eentje gebracht. De Israëlische jongen zei gelijk dat hij het eiland aan me wilde laten zien. Ohh maar ben je vrij dan? VRIJ was zijn antwoord? Ik ben altijd vrij ik ben ook een backpacker. Haha ik schoot in de lach en zei maar het leek net of je een gastheer was met je water en welkom in het hostel. Nee hij wilde gewoon even aardig doen hmmm..
Oke laat me het eiland zien ik ben benieuwd, daar gingen we dan, onderweg kwam ik de mannen die ik ontmoet had in Chiang Mai tegen gillend en joelend Heeeeeeey. Yeah it's me see you soon at Vegabond!
We gingen eerst naar de food market want ik hand honger, ik bestelde een hamburger en een pannenkoek. Maar zullen we ook even voor slippers kijken? Want mijn slippers zijn weer gejat in Koh Tao haha. Sorry voor me shop vraag ik weet het je bent een man. En ik heb nog helemaal niet geshopt hier maar ik heb nieuwe slippers nodig. Ohhh nee dat vond hij super leuk en ging alle slipper winkels af.
Oke slippers hier zijn spuug lelijk, zwarte simpele slippers met niks erop.. Ik zag leuke maar waren belachelijk duur, gelukkig was hij goed in afdingen en regelde het even voor me. Ik at ondertussen even me hamburger op en gooide me plastic bordje in de prullenbak van de winkel.. Nee hij kon niks afdingen helaas. Oke nou en ik koop ze gewoon laat dat afdingen maar! Niks ervan zei hij en we liepen weg. We werden terug geroepen met : Hey is this yours yeah? En ze gooide het plastic bordje en papier op straat wat ik zojuist daar had weggegooid in de prullenbak. What the fuck? Waar gaat het heen? We kopen even niks en ik mag dan ook geen afval dumpen in hun prullenbak? Nee het is niet van mij, ik zwaaide en zei Mai Tjai. Adios barbedos!
Ik laat me echt niet meer over me heen lopen, Thailand heeft me hard gemaakt in de tijd dat ik er zit.
We gingen verder met de scooter, steeds bij iedere winkel ging hij stoppen, nee niks door rijden.
Oke 45 winkels verderop zag ik wel leuke slippers, nou eigenlijk ver van leuk maar ik gaf het al een beetje op.
De Thai vroeg veelte veel maar de Israëlische jongen liet 120 bath zien, No no no zei ze, hij bleef maar staan met dat geld in zijn handen. Oke ze pakte het aan maar moesten wel snel weg wezen. Oke doei bedankt!
Nou mooi heeft hij weer goed gedaan, daarna liet hij me het strand zien.. Hij ging gelijk in een strandstoel zitten en bestelde een cocosnoot. Help ik wil weg ik wil niet met jou gezellig doen aan het strand. De Amerikaan Michael stuurde een bericht op dat moment of ik veilig was aangekomen en of het leuk was en dat hij misschien ook naar Koh Phangan kwam. Ja enig alleen nu wil ik terug naar het hostel. We reden terug wat een half uur duurde en daar waren we.. Wat een gezellige boel hier, iedereen zat binnen op de grond te chillen of buiten aan de picknick banken. Ik had een super aardige meid leren kennen uit Zwitserland genaamd Franziska, iedereen dacht ook dat we samen op reis waren.. Uhh nee hoor we kennen elkaar net een half uur. Maar het leek of ik haar al maanden kende.
Tot de schuifdeur open ging..... Franziska tikte me aan en zei look handsome,muscled guy ! Ik wist niet wat ik zag het was Brian die ik in Phi Phi had ontmoet en later weer tegen kwam in Koh Tao. Hilarisch!!! Hij moest lachen en schaamde zich een beetje. Hij had via een bericht laten weten dat hij me wel zag zitten. Oke voor lul zitten we samen in een hostel hoe toevallig. Zolang je maar niet bij me op de kamer slaapt vind ik het prima haha.
Het was zo leuk in het hostel, je mocht je eigen muziek afspelen en iedereen was aan het chillen. Wij waren aan het zingen, ik pakte een gitaar en begon maar wat te spelen wat natuurlijk niet om aan te horen was. HAHAHA iedereen lachen en deed leuk mee.
Dansen in het hostel, kletsen met andere backpackers maar zoveel gelachen niet normaal!
Guys taxi is coming in 10 minutes...... 10 minutes? Ik zie er niet uit hahaha. Achhhh whatever we zingen nog een keer YOLO en maken ons klaar. Ik zocht naar me deo die natuurlijk ergens onderin me tas lag. Al me kleren uit me backpack gooien sorry voor me stink backpack maar iedereen heeft er last van. De Australische jongen keek zijn ogen uit, Wauw zoveel kleren en het past allemaal in je backpack?! En je
hebt je föhn bij je en je stijltang hoe leuk. Leuk?! nee ik gebruik het helemaal niet maar moet er wel mee sjouwen.
Enigste wat ik soms nog op doe is me rode lippenstift, jij bent echt cool hoorde ik hem zeggen. Een meid waarvan je niet verwacht dat ze een backpacker is maar het toch echt doet. Yeah that's me and i like it very much.
Heb je nog wat nodig eten of drinken? Nee hoefde niet maar zorgzaam als ik ben had ik even snel nog wat eten voor hem gemaakt. Die arme jongen met zijn been in het gips. Dankbaar dat hij was maar nu moeten we gaan. Onee ik zocht me deo maar ik kon het nergens vinden, hij zei anders doe je toch mijn deo op, haha maar dan ruik ik naar man? Nee joh iedereen stinkt of rookt dus maakt niet uit. Haha met zijn deo lucht onder me oksels verliet ik de kamer
Met z'n alle in de taxi op naar Nomads hostel (eigenaar heeft 2 hostels en hier konden we andere backpackers meeten en gezellig doen)
Het was meer dan gezellig, wat een feest! Bierpong en flipcups en andere spelletjes wat een gekkenhuis.
Later gingen we met een grote groep naar het strand want daar was het feest. Wat een sfeer overal vuurshows en harde muziek! We gingen limbo dansen en hadden zoveel mensen ontmoet. Mannelijke backpackers die met je begonnen te dansen, waarvan ik dacht HELP. Franziska trok met gelijk weg, pff opluchting! Het was heet het was een gekkenhuis, Pedro de Braziliaan vroeg of ik mee terug ging, iedereen was helemaal leip en wij vonden het genoeg geweest. Allemaal mensen die zoveel alcohol dronken, sorry maar ik ben geen 16 meer ;)
Achter bij hem op de scooter gingen we nog even bij een tentje wat drinken en kletsen. Elke keer weer opnieuw hoor ik zoveel nieuwe verhalen en hoe iemand in het leven staat. Super mooi! Wat een leuke lieve mensen heb ik ontmoet in het hostel.
Maar vooral ben ik zo nieuwsgierig hoe andere in het leven staan wat ze willen bereiken en wat ze belangrijk vinden. Ieder backpacker heeft een verhaal met zich mee.. Of ze willen een break van hun studie, of hebben ontslag van hun werk genomen, een dierbare verloren, relaties die uit zijn gegaan of weten even niet wat ze willen en vinden dit een mooi moment om er over na te denken.
Pedro wilde nog even een mooie spot laten zien over de zee waar ze vuurwerk afstaken. Ik stapte van zijn scooter af gleed uit en viel op een steen. (merkte nog niks aan me knie maar de volgende dag #$@ ) Daarna gingen we nog even wat eten want we hadden honger, ik heb altijd honger maar we gingen even een loempia scoren. Fuck spicy dat het was, ja een loempia ja! Me hele mond stond weer eens in vuur en vlam.
In het hostel zat de rest van de groep als spoken op de grond, wij kwamen vrolijk binnen maar de rest had te veel gedronken en dan was het van Hi Babe i missed you so much. Nadat we nog even nutteloos hadden na gekletst ging we maar slapen .Ik lag al in me bed toen Jack thuis kwam, hij lag in de hoogslaper boven me.. Hij greep naar het trappetje, maar ik merkte dat hij moeite had om erop te komen,. Hij brabbelde wat met zichzelf en na 10 minuten stond hij nog steeds voor het trappetje. Hij wilde een voet op de trede zetten tot ik BOEM hoorde.. Oh god binnen no time lag Jack op de grond met het trappetje in zijn handen. Ik moest lachen, hartstikke hard. Zoals je weet kan ik dat nooit inhouden.
Het was te grappig, hij mompelde wat en bleef gewoon liggen. Ik vroeg of hij ok was en deed het licht aan. Hij stond op met het trappetje en gilde WHAAAAA YOUR KNEEEEEE!!! WHAAAAA ik gilde terug en we kwamen niet meer bij van het lachen. We sprongen door de kamer net alsof onze voeten verbranden aan de grond.
De Australiër werd ook wakker en zat recht op in zijn bed, Neeee jij moet blijven liggen met je gipsbeen. Hahahahha me knie zat onder het bloed van de val. Franziska kwam onze kamer binnen en ging me knie schoonmaken. Thank you so much! Wat een lieve mensen hier die je helpen.
Jack was nog steeds bezig om het trappetje te maken aan het bed, het lukte niet dus sprong hij (hoe hij het deed geen idee) op z'n bed.
Oke nu kunnen we lekker slapen.. Nee half uur later kwam de rest van de kamer terug. Ze hadden een te gekke nacht gehad en moeste even hun verhaal kwijt, Franko een Amerikaan had namelijk met een ladyboy gezoend en ze kwamen niet meer bij. Hij moest gelijk met al z'n maten skypen om het te vertellen.
Volgende dag werd ik wakker met een droge strot, zo dat kwam echt door de spicy loempia! Ik liet met een knot op me kop naar beneden en ging wat televisie kijken. Iedereen kwam met een slaaphoofd hun kamer uit en niemand was aanspreekbaar. Ook hier noemde ze me Happy morning madame. Hoezo zou ik saai en chagrijnig gaan doen in de ochtend, ik vind jullie gewoon allemaal heel aardig haha.
Franziska en ik ging ons klaarmaken om te gaan touren, op één scooter naar de mooiste plekjes. Alleen de scooter kon 2 meiden niet echt gaan, toen we een berg op reden ging dat ding zo langzaam dat de scooter het bijna voor gezien hield. Wij lachen, de rest lachen die voorbij reden met de scooter maar ook Thaise mannen die langs de weg stonden. haahhahaa AWKWARD!
We zongen: To the left, to the left
To the left, to the left
Everything you own in the box to the left
To the left, to the left
Don't you ever for a second get to thinking
You're irreplaceable
Whoehoeeeeee. Whooooooo ik schrok en gilde, Fraziska schrok van mijn gegil. Daar stond een olifant zomaar in het niets. Zo grappig, in Nederland kom je koeien tegen of paarden en hier gewoon olifanten langs de weg.
Heuvel op waar we weer amper vooruit kwamen, maar wat een schrik hadden we.
We waren ook een beetje zenuwachtig want vanavond gingen we naar half moon party!
Hallo we rijden door de bergen maar waar is het strand? We vroegen aan iedereen Beach Beach? Ja beach is alleen maar rechtdoor. Daar lagen we dan op paradise, ik bleef maar foto's maken en van palmbomen.
We gingen daarna even pizza eten, komen de 3 jongens van ons hotel aangevaren met een bootje. Hahaha nee joh denken we even op een onbekend strandje te zijn komen hun eraan, wij zwaaien en hun lachen. Met z'n alle wat gegeten en daarna gingen hun er weer vandoor want ze gingen naar wipe out.
Toen kwam een grote groep Amerikaanse militairen bij ons zitten, natuurlijk met de standaard openingszin of we nog leuke spots in Koh Phangan wisten? Hmm ze zouden vanavond ook naar half moon party gaan dus zouden we elkaar daar weer ontmoeten.
We gingen maar terug met de scooter tot onze scooter helemaal was onder gepoept!!! De mannen helemaal lachen en met z'n alle gingen we de scooter schoon schrobben haha.
Het maakte ons allemaal niet meer uit en zongen ''Always look on the bright side of life tudoe tudoe tudoeteddoetetu''
We hadden nog een hele lijst te doen, half moon shirtjes kopen, avond eten inslaan, douchen, slapen, en ontbijt voor de volgende dag vast kopen.
terug uit de supermarkt gleed ik over een bananenschil, nee dit is letterlijk en figuurlijk een schijtdag.
Terug in het hostel met schijt op onze scooter, was iedereen al in de half moon stemming! Hahahhha ik werd gek van me lange haar dus ik knipte een stuk eraf, Cambell pakte een prullenbak en ving me haar op, Pam de eigenaar moest lachen en de rest van de jongens ook. Ik zei: I'm child teacher in Holland but also hairdresser. Roept Pedro: What the FUCK are you doing? Uhhh i cut my hair? I can also cut your hair guys. Ze konden zo om me grappen lachen dat ik niet meer van ze af kwam. Ze bleven de hele tijd aan me plakken dat ik dacht ik ben geen clown.
Wat moet ik aan met half moon? Shirtjes vonden we best prijzig dus besloten we maar iets uit onze backpack te vissen. Ik wist het echt niet en de mannen uit me kamer hielpen me een handje. Ik moest één voor één laten zien en dan was het ja of nee. Wat een goeie hulp zijn jullie daar heb ik wat aan!
Goeie smaak hadden ze ook nog want ze kozen het shirtje uit die ik ook wel gepast vond. En toen kwamen alle verfpotten tevoorschijn!! Blauw groen geel rood paars. Kliederen maar!! Op een gegeven moment had ik 4 jongens aan me hangen met verf. De één tekende lelijke strepen en de andere schreef zijn naam op me arm. Hmmmm..
Pedro vond het wat minder leuk en liep op me af en zoende me vol op, ik duwde hem weg en zei waar ben jij mee bezig. Ik wil praten met wie ik wil hallo we zijn allemaal backpackers en hebben lol.
Iedereen vond hem super leuk en zeiden tegen me dat ik blij moest zijn, jullie mogen hem hebben hoor haha.
En daar gingen we vol met kleuren op ons lichaam naar Nomads hostel waar we eerst nog een feestje hadden. Dit keer stond het vol met backpackers die Bier pong spelletjes aan het spelen waren. flipcup ging ons net wat te ver en deden daar maar niet aan mee, maar Fraziska en ik hebben met bier pong wel van de mannen gewonnen ;) Girl power.
Er kwam nog veel meer verf tevoorschijn en na een half uur zaten ook me benen onder de verf.
Daar gingen we dan met 6 taxi jeeps naar half moon party, het was crazy!! Ik voelde me ineens moe maar ik dacht ja hallo ik ben er nu. 1000 bath voor een kaartje pff dat is dan wel duur voor Thailand. Het was zo leuk en wat een muziek! Iedereen was vrolijk en aan het dansen. Tot ik een bucket bestelde en na 10 minuten me zo ziek voelde, ik viel naar achteren en begon te zweten. De jongens van het hostel en Franziska hadden me op een stoel neergezet maar ik voelde me zo verrot! Ik zei nog tegen ze: Help i'm dying'''No you're not dying. Ze zeiden tegen elkaar dat iemand waarschijnlijk spul in me bucket had gedaan. Wat een geluk had ik met zulke lieve jongens en Franziska. Ze waren zo bezorgd en deden zoveel voor me op dat moment. Ik vergeet dat nooit meer! Op een gegeven moment kwam Pedro met een groep voorbij, hij zag me en rende naar me toe. Denies Denies i'm Pedro, yes i know? Denk je dat ik me nu ineens stukken beter voel haha. Nee was super lief bedoelt!
Hij deed zijn shirt uit en maakte het nat met water, hij deed z'n natte shirt in me nek en ik voelde me beter. Ik zei ok let's dance. Nee jij gaat echt niet meer dansen. Maar ik heb 30 euro voor een kaartje betaald en ik ben er net 15 minuten? Nee ik wist ook wel dat ik me niet lekker voelde maar voelde me schuldig tegenover hun. Nee jullie blijven hier en ik neem alleen een taxi terug naar het hostel maar de mannen wilde mee gaan. Nee joh ik ga alleen jullie zijn hier ook gekomen voor half moon en hebben ook 30 euro betaald. Pedro zei dat hij met me mee ging en de rest hier kon blijven. Pedro is een super goeie jongen dus in hem hadden ze 100 procent vertrouwen. Straten zaten vol met kotsende mensen, maar bij mij was het gewoon shit dat iemand dat heeft gedaan.
Hostel was ook leeg en ik wilde alleen maar slapen, volgende dag werd ik wakker en dacht WAAR ZIJN WE? HAHAHAHAAH waren we bij nomads, het andere hostel van de eigenaar. Hij zei maakt niet uit ik ken de eigenaar heel goed of we nou hier slapen of in vegabond het is van 1.
Hmmm ik sliep weer verder want ik was moe om eruit te gaan, ik maakte hem wakker en zei dat ik vast naar het hostel terug ging. What?? Walking? Ja zei ik. Nee ik laat je niet lopen ik ga met je mee. Ohh maar jij kan gewoon blijven liggen hoor ik ben een early bird haha.
Met me kleren, benen, armen, gezicht en haar onder de verf reden we weg, mensen moesten lachen om hoe we eruit zagen. Maar het was normaal want heel het eiland was naar half moon geweest.
Terug in het hostel was het super rustig ja iedereen lag nog te slapen haha. Ik dook ook maar me bedje in en me kamergenoten dachten dat ik nu pas thuis kwam van de half moon, Uhhh nee lang verhaal we hebben het er straks wel over.
Me hele inbox stond vol met berichten: where are you? I'm worried. Ze kwamen in de vroege ochtend terug in het hostel maar zagen dat ik er niet was. Ik vond het zo lief dat ik die berichtjes kreeg en het deed echt wat met me.
Net toen ik wilde slapen kreeg ik een bericht van Franziska ik moet je zoveel vertellen waar ben je? Nou het slapen ging ook niet meer door, Franziska kwam als een verfpot uit haar kamer, ook zij zat nog helemaal onder. Hilarisch!
We gingen maar Ted de movie kijken, één voor één kwam er wel iemamd brak en kapot zijn/haar kamer uit. Verf echt nog overal, niemand had na thuiskomst nog zin om te douchen.
Ik keek naar me knie, NEEEEE JOH de jongens hebben over me wond heen geverfd. hhahaah me hele wond was helemaal geel en oranje.
We hebben de film gekeken maar Pedro kwam ook bij ons zitten, nou hij zat bijna op me schoot. Dat is weer een beetje te veel van het goeie. Dus Franziska vond het maar tijd om naar het strand te gaan. Tot ik een bericht kreeg van Amerikaanse militair Michael in welk hostel ik zat want hij wilde ook komen. Ohnee niet nog een plak gast erbij, doe maar niet.
We reden naar het strand waar we konden uitrusten, op het strand riepen 2 mannen Hej. Ik dacht nee ik zei Noujaaaaaa hoe toevallig! Dat waren de 2 Franse mannen die ik in Koh Tao had ontmoet. Dan kom je ze tegen bezweet en wel op een berg waarop ik nog zei: Guys huur een scooter want het is echt heel ver lopen'' en nu liggen ze op 1 van de zoveel strandjes van Koh Phangan.
We wilde nog naar een viewpoint maar de bordjes logen want toen we uiteindelijk bovenaan waren met 204449 rode mieren en spinnen konden we niet spreken over een viewpoint, we zagen precies niks.
Daarna gingen we ons buikje even vol eten alleen Franziska werd achtervolgd door een hond en beet steeds in haar been, uit angst rende ze een winkel in en de hond bleef voor de deur op haar wachten.
Ik kwam niet meer bij want de hond wilde alleen maar spelen, maar ze durfde de winkel niet meer uit.
S'avonds vroeg de rest aan ons of we uit gingen vanavond? Nee vanavond even rust. Dat vond iedereen en besloten we om met de groep naar een rustig barretje te gaan. Voor het eerst haalde ik me stijltang uit me tas maar voordat ik hem aan wilde doen vertelde een jongen.. Hoezo? Haar is niet belangrijk, mannen kijken naar je uitstraling en karakter niet naar je gestijlde haren. Ja maar dit is ook echt de eerste keer dat ik me haar even netjes wil doen. Nee geloof me en doe niks aan je haar, hmm oke lekker makkelijk moet ik vaker doen als het toch geen reet uitmaakt. Met z'n 3e op een scooter, sandwich idee ;) geen politie dus ook geen regels. Mag allemaal hier! Daarna zijn we met een groepje naar het strand gegaan en hebben daar een kampvuur gemaakt, ik bedoel de mannen. We gingen zingen en wie ben ik spelen in het engels ja. Nou dat was wat zeg, ik ging stuk van het lachen.
Dansen om het kampvuur, en veel gekletst met z'n alle. Tot ik met een Duitse jongen aan de praat was wat Pedro weer niet leuk vond, hij kwam naast me zitten met een hand om me been. Uhhhh doe maar niet. Hij gaf een zoen op me wang en iedereen was in de war. Ja geen idee? Ik weet het ook niet hoor. Ik ging een plek opschuiven maar dat vond hij niet leuk en keek me boos aan. Later werd iedereen een beetje moe en verlieten we het strand. Me wond was zo vies geworden door het zand en er zat nog allemaal verf in de wond. Franziska en Pedro gingen me wond schoon maken maar wat een pijn deed dat zeg!
In me kamer was het niet bepaald rustig want er kwamen rare geluiden uit, gatver ik wil hier niet tussen gaan liggen. Boek een privé kamer ofzo. Ik ging maar bij Franziska en Cambell op de kamer slapen want de rest van de bedden waren toch niet bezet, de meeste gaan naar half moon weer verder reizen. De volgende ochtend ik moest nodig plassen ik stapte me bed uit en ik kon niet meer staan me hele knie deed zeer en was opgezet! Ik gilde ahhhhhh my knee!! Franziska en Cambell sprongen uit hun hoogslaper om me naar de badkamer te brengen. Hahaha ik heb me vakantie voor heel veel gewonde mensen verzorgd en nu andersom hahaha.
Tot ik van schrik weer naar me eigen kamer ging, maar waar is de Australiër? Zijn spullen waren weg en zijn bed was weer opgemaakt. Van de eigenaar hoorde we dat hij naar het ziekenhuis moest omdat hij een infectie had opgelopen aan zijn wond. So sad! Het liefst ging ik hem opzoeken in het ziekenhuis want anders lag hij ook maar alleen in een vreemd land. Maar Pam wist ook niet precies naar welk ziekenhuis hij ging.
Ik moest afscheid nemen van Franziska want ze ging verder naar Koh Tao, ze vroeg of ik mee ging maar ik moest de volgende dag ook naar Bangkok. Anders hadden we in Koh Tao ook een top tijd ervan kunnen maken maar helaas! Super jammer want het was echt heel erg gezellig.
Het hostel liep leeg, Engels meidje Thalisia was er ook nog dus dat was gelukkig nog gezellig! En ja voor de rest de mannen... Ik dacht ohhh help waarom gaan jullie ook niet? Nee Pedro vroeg of ik een film met hem wilde kijken, de Duitse jongen wilde graag Nederlands leren of ik daar zin in had, Israëlische jongen wilde weer met de scooter weg en vroeg of ik mee ging en een Canadese gast stelde voor om een drankje aan het strand te gaan doen. Pedro pakte al me hand vast en een Frans meisje zei: Nou wie wordt het ik zou het wel weten en knikte naar Pedro. Neeeee laat me los ik ga met niemand mee, ik rende naar Thalisia die op bed lag in haar kamer. Whaaa help me! What do they want? Ja nou van alles ik wil niet. En samen moesten we er eigenlijk wel om lachen. Thalisia zei kom we gaan lunchen, weg van de plak mannen. Hi blondie what is your choice? Ik ga met Thalisia lunchen tjooo.
Daarna liepen we terug naar het hostel en de mannen zaten daar met z'n alle tot ik opeens een bekende jongen zag zitten. Ik keek en keek nog eens goed. Hij keek op en zei hi baby. NEEEEEE de Amerikaanse militair van Koh Tao. Ga allemaal weg hahaaaaahahaha.
Ik ging me verstoppen in de keuken maar Pedro kwam achter me aan maar die Amerikaan ook, Oja 2 mannen die aandacht willen help. Ik ga maar in me eentje een film kijken doei.
Nee het voelde niet goed, ik stelde voor om met zijn alle iets te gaan doen inplaats van 1 op 1 wat de mannen wilden. Nou oke dat deden we dan maar en gingen we naar Amsterdam bar met een groep. Ja zo kan het ook gezellig zijn!
Volgende dag heb ik me boot en nachttrein geboekt want ik ga terug naar Bangkok. Maar eerst nog een gezellig dag ervan maken met iedereen. Niemand wilde dat ik ging, nee ik ook niet want ik heb echt een top tijd hier! Met super lieve mensen en mensen die voor me klaar stonden en liefde gaven. Ik heb veel geleerd en zie dingen nu ook anders in.
Ik kom straks helemaal herboren terug naar Nederland.
(inmiddels al terug maar het verhaal had ik in Thailand al geschreven)
Ik zei tegen de rest dat ik ging, ze vonden het zo jammer omdat ze een vrolijk gevoel van me kregen en positieve energie. Ja het liefst wil ik ook blijven voor altijd maar er komt een tijd van gaan....
Pedro zei: You are gone forever? Het is verdrietig als je lieve mensen hebt ontmoet die je daarna nooit meer ziet. Maar de herinneringen die ik heb zullen nooit vervagen. En met een lach op me gezicht kijk ik er naar terug.
Koh Phangan je was mooi! Bedankt voor een geweldige ervaring, bedankt voor de dingen die ik heb geleerd. Ik ben verandert en heb weer een rugzak vol bagage die ik mee terug neem naar Nederland.
Pedro wilde nog iets gaan doen voordat ik echt weg zou gaan en hij wist dat ik van ijs hield dus gingen we als verrassing ijs eten. Daarna van de rest afscheid genomen, en van Pam de eigenaar. Top gast we hebben weer gelachen!
Pedro gaf me een ift naar de boot, oh fuck ik heb nog 5 minuten om een kaartje te halen en naar de boot te rennen met me backpack. Zwetend rende ik op de boot af, Thaise mannen zwaaide rustig aan rustig aan. Ik plofte neer en de boot vaarde weg. Ik liet een traan van blijdschap en verdriet.
Een tijd om nooit te vergeten met hele lieve mensen, die voor je klaar stonden en respect hadden.
Aangekomen in Surat Thani werden we in mini busjes gezet die ons naar de trein reden. Het duurde zo lang voordat we bij het station aankwamen. Ik moest nog 4 uur wachten op de nachttrein want hij had een uur vertraging.
Een eng vies stationnetje met alleen maar plastic stoeltjes waar je op kon zitten. En hele luide Thaise mannen die begonnen te schreeuwen.
in me laatste blog de enge nachttrein naar Bangkok en mijn verblijf daar. En een hele lange vliegreis naar huis ;)
Om het nog even spannend te houden.
Dikke kus x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
