Koh Tao ; memories will stay forever

Aangekomen in Koh Tao heb ik een taxi genomen naar new heaven bungalow, daar zat ik dan achter in de bak van een grote jeep met me backpack tassen.
ik werd voor een verlaten pand afgezet, het was pas 6 uur in de ochtend en rond 8 uur zou de receptie open gaan.. Zucht!
Ik liep maar een beetje over het strand, genieten en nog eens genieten! Ik wil nooit meer naar huis THIS IS PARADISE.
Ik was gebroken en wilde het liefst nog even slapen, ik pakte me backpacks en besloot terug te lopen om maar naar een hostel te gaan. Misschien zijn de hostels wel open. Maar onderweg kwam een blonde Jack Sparrow aangelopen met een grote backpack genaamd Nick. Hij kon zo uit de film zijn gelopen op z'n zwarte voeten. Hij vroeg waar ik heen ging en hij zei dat new heaven bungalows echt een paradijs is en het wachten waard.
Ik liep met hem mee terug want hij had ook geboekt bij new heaven, en was bezig met zijn afstudeer project bij een duikschool. Hij liet nog wat goeie restaurantjes zien en hebben ergens een broodje kip gegeten. We waren steeds Engels tegen elkaar aan het praten, tot we later erachter kwamen dat we allebei Hollanders zijn haha.
En toen ging eindelijk de receptie open en kon ik een kamer boeken, 110 traptreden op en ik had een adembenemend uitzicht vanaf me balkon! Ik was gelijk niet meer moe en dumpte me spullen en ging op pad. Als eerste ging ik voor een paar dagen een scooter huren, van te voren alles op schade gecheckt en foto's gemaakt. Want met scooters huren moet je goed oppassen in Thailand, want ze kunnen je goed naaien.
En daar ging ik op me scootertje, in de wegen zaten allemaal gaten dus soms had ik de angst dat ik over de kop zou vliegen maar alles ging goed.In Koh Tao moet je wel een scooter huren want lopen is gewoon veelte ver en heuvelig. Ik ben naar een paar mooie stranden gegaan, ik met me plattegrond zoekende naar de perfecte beaches! Stop ik ineens bij een supermarkt kom ik de Amerikaans jongens Brian en Aaron tegen, haha dat was super toevallig! Gelukkig ging het met de voet van Aaron iets beter maar nog steeds erg blauw. (De Amerikaanse jongens heb ik in Koh phi phi ontmoet op de boot tour en zijn s'avonds met z'n alle uitgeweest, waardoor Aaron met kickbocksen voor een gratis bucket zijn voet totaal los heeft getrapt.
Ik ging weer verder op de scooter en hoor ineens Denies Denies, ik stond vol op me rem en de scooter viel bijna van ellende uit elkaar. Hey het is Nick de Sparrow de Nederlandse jongen die ik in de ochtend had ontmoet. Hij gaf nog een paar tips om heen te gaan met de scooter en de mooiste snorkel plekjes.
Het snorkelen is super gaaf hier, wat een vrijheid om met je scooter naar 1 van de 10 stranden te rijden en heerlijk de zee in te springen.
S'avonds heb ik met de Amerikaanse jongens nog wat gedronken bij de sunset bar en toen reed ik weer terug naar me bungalow. Het was nog zo heet dat ik maar een rondje ging rijden om het eiland.
Oke in het donker is misschien niet echt een handig idee, iedereen rijdt hier als gekken, geen licht op de weg en ook nog met een niet zo goed aangelegde weg.
Ik ging nog even een fruit smoothie halen bij de supermarkt, hoor ik ineens heej Denies. Het Nederlands stelletje die ik bij de jungle tour in Chiang Mai had ontmoet, oke een heel klein wereldje zo!
Zo leuk dat je steeds weer dezelfde mensen tegen komt op de route, terwijl Thailand mega groot is.
Op weg naar me bungalow werd ik begroet door heel veel kakkerlakken, ahhh gatverdamme! Oke lekker laten gaan, lamp uit en net doen als of ze er niet zijn.
Ik kon maar niet slapen, ik had steeds het idee dat een kakkerlak op me zat, HELP!
Ik werd wakker met uitzicht over de zee, en het geluid van de golven.
I FIND MY HAPPINESS WHERE THE SUN SHINES <3
Ohhh hello mooi strandje! Ik werd wakker met 45 muggenbulten erbij en blaren op me poten!
Het was weer tijd om me backpack in te pakken en naar een hostel te gaan, ik had vlakbij de pier een leuk hostel gevonden en reed daar even langs. Spullen gedumpt en ik ging weer verder crossen.
Er is een super mooi verlaten strand, maar niemand wist hoe je er kwam zelf sommige Thaise mensen niet. Maar hoe dan ook ik moest er komen! Sommige zeiden dat je met de scooter er niet kwam en dat het 2 uur lopen is, berg op, berg af enz..
Ik zag een bordje naar rechts met de naam Sai Nuan beach, een Thai sloeg met zijn scooter ook rechts af en vond dat ik het ook wel kon doen. Nou zand wegen, stenen, kuilen uhhh moet ik dit wel doen? Straks is me scooter totaal los. Oke ik rijd gewoon heel voorzichtig maar ik moet de berg opkomen. Na een tijdje werd de zanderige weg doorverbonden naar een asfalt (stenen) weg, ohhh dit rijdt tenminste wat veiliger. Op de berg kwam ik een Amerikaans meidje tegen uitgeput en al, en vroeg waar ze een scooter kon huren. Ik heb haar een lift gegeven naar beneden want lopen is gewoon te ver en veelte warm.
Ik ben weer terug gegaan en stond ineens op een splitsing met 3 wegen, oke gokken? Nee een Thais oud mannetje was aan het werk op zijn land en ik vroeg de beach: Yes zei hij.. Ik zei Ok first left? Yes was zijn antwoord. Dus ik vroeg maar Ok first street to the right? Yes en knikte met zijn hoofd. Oke oetlul bij links zeg je Yes maar bij rechts ook? Ik gokte maar om naar rechts te gaan... Foute keus loopt dood. Ik weer terug om dan maar links af te slaan. Ik kwam aan bij kleine huisjes, HUISJES? Het waren geen huisjes meer ze leefde onder een stuk plastic zeil, ik zag 6 grote plastic tassen met lege flesjes, sparen zeker statiegeld.
Wat een verschil hoe mensen hier leven, ik reed voorbij en zag een stijl zand paadje naar beneden , oke een hele onderneming om hier te komen zeg. vandaar dat het een geheim strandje is waar bijna niemand komt.
Aangekomen stond een bordje met parkeerplaats voor scooters, ohhh dus er komen wel meer mensen hier met scooter, gelukkig dan ben ik vast niet de enigste.
Ik bestelde een cocosnoot, hey ik ben in Thailand dus dan moet ik wel uit een echte cocosnoot drinken.
Wat een mooi strand, overal strand hutjes en schommels op het strand. Ja hier kan je dus ook je vakantie vieren, in alle stilte uit de bewoonde wereld.
Ik liep verder het strand op en kwam nog een paar kleine restaurantjes tegen met uitzicht op zee. Ik wil nooit meer naar huis toen ik dit zag!
Palmbomen, een cocosnoot in me hand, zand tussen me tenen.
Wat heb ik nog meer nodig?! Daar heb ik nog andere backpackers ontmoet en hebben we wat gegeten en gewacht op de sunset. Alleen jammer genoeg was er geen mooie zonsondergang aangezien het een beetje bewolkt was. Ik besloot maar terug te gaan met de scooter want de andere bleven hier slapen en ik moest nog dat stuk terug op de scooter.
Opgelucht kwam ik later aan op de bekende drukke weg, yes i did it! ik moest lachen en wilde het liefst met me handen juichen maar ik zat natuurlijk op de scooter. Oke weer een ervaring rijker, ik kan niet geloven dat ik dit allemaal doe.
In Nederland misschien maar een ander beroep uitkiezen ;)
Later hebben we met een paar mensen van het hostel pizza gegeten met uitzicht over het mooie strand, we keken elkaar aan en beseften dat we toch echt in paradise zijn! Ieder backpacker heeft weer een ander verhaal en ideeën. Het is zo leuk om nieuwe verhalen te horen en ambities te horen van andere, maar ook om een nieuwe taal te leren Duits en Spaans. Nouja laten we Spaans maar achterwegen we houden het wel bij Engels.
Top avond sloten we af en gingen terug naar het hostel waar we buiten op de banken nog hebben gehangen.
Volgende dag ging ik weer op me scootertje, Ontbijtje boven op een berg gegeten, zat ik dan op een kleedje met uitzicht waar je THANKYOU tegen zegt.
Ik heb te veel meegemaakt dat ik het allemaal niet meer weet.... Zoveel nieuwe mensen en zoveel indrukken! Me hoofd is vol en ik heb een nieuwe memorie kaart nodig.
Kom ik blonde Jack Sparrow weer tegen en hij vroeg of ik vanmiddag zin had om schildpadden te voeren.. Hmm me plan was om naar Koh Phangan te gaan maar ik zou even kijken hoe en wat.
Thailand = niet leven met een klok, we hebben de tijd. Vrijheid gaan en staan waar je wilt en gewoon niks moeten dat is reizen!
Ik ging nog even langs de laundry shop op me kleren te laten wassen, me backpack stinkt en me kleren ook van de hitte. Oke 1,50euro lichter voor een zak kleren haha spot goedkoop! Daar kan je geen nieuwe kleren voor kopen.
Terug in het hostel werd iedereen een beetje wakker en gingen we met z'n alle op de scooter om naar een viewpoint te gaan, een Australisch meidje viel van haar scooter af OMG nee niet weer een gewonde hoor.
Ze had gelukkig niks en konden we verder rijden, op naar de top! Voor 20 bath mochten we naar boven en je kreeg een gratis flesje water. Ohhh daar doen we het voor!
Amazing view again, we werden er helemaal stil van..
Toen we terug naar beneden reden liepen 2 Franse mannen de berg op, ze waren aan het zweten mijn hemel, ze bleven maar zweet druppen en hun hele kleren waren nat. Ik zei: Guys why are you don't rent a scooter?''
Ja zuchten ze dat was misschien een beter idee geweest, ze liepen terug de berg af op zoek naar een renter.
Het groepje werd gesplitst, de één ging snorkelen en de ander terug naar het hostel. Ik wilde heel graag nog naar Sai Nuan beach, because het was veelte mooi daar! Ik lag op het strand kom ik de Franse mannen tegen, haha ze hadden nu een scooter gehuurd en waren me dankbaar. Hmm niet zo moeilijk toch op dit eiland? Spreekt denk ik vanzelf om een scooter te huren of je moet alles lopend willen doen.
Ze wilden weer gaan omdat ze het strand saai vonden, maar jongens? jullie moeten achter die bomen eens kijken daar zie je een nog mooier strandje met schommels. Oh oh nee daar waren ze nog niet geweest. En als je dan het bruggetje overgaat kom je bij een ander deel. Haha ik voelde me een soort van avonturier die op ontdekking uit was. Maar dat ben ik toch helemaal niet? Ik ben ook maar een normaal iemand die op backpack reis is.. Het leventje in Nederland waar ik op me kleren let en uiterlijk is hier heel anders. Het maakt me allemaal niet uit dat ik met een staart op me kop loop of zonder make-up. Ik ben aan het backpacken met een tas van 18 kilo op me rug en dat doe ik gewoon eventjes.
Ik krijg vaak de vraag: Respect en ben je niet bang als blonde vrouw? Nee hoor ik zou niet weten waarom ook al doe ik soms enge dingen.
In het hostel hebben we met de groep wat gegeten en kon ik geen stap meer zetten want me voeten zaten onder de blaren. Een Amerikaanse jongen was het ook helemaal zat en hebben we samen een massage genomen. Volgende dag zouden we samen naar Mango beach gaan wat een strandje is aan de andere kant van het eiland maar meneer lag nog helemaal verdoofd te slapen dus ben ik maar vast alleen gegaan. Tegen de eigenaar van het hostel zei ik dat ik naar Mango Beach ben mocht er iets gebeuren (nee grapje) en dat hij tegen de Amerikaan maar moest zeggen dat ik daar heen ben.Wat een doolhof,op de kaart kijkende welke afslagen ik moest nemen, mannen in een jeep die zwaaide HAHAHA. Oke voor lul op me scootertje.
De amerikaan vertelde dat het een lastige weg was met alleen maar zand, maar als je een beetje goed kon rijden dan was het te doen. Achja komt goed zei ik, maar nu was ik alleen? Nou dan komt het ook goed!
Wat een hobbelige zandwegen ik zat elke keer vast met me voorband, en stond op het punt om terug te keren. Nee niks terug keren jij je gaat gewoon en ik zette door.
Ik zag helemaal niemand, ja een taxi met mannen die moesten lachen en een duim opstaken. Oke ben ik gek dat ik met een scooter over hobbelige zandwegen rijd? Ja misschien wel een beetje. Maar het was de moeite waard! Aangekomen na een uur kreeg ik een berichtje van de Amerikaan dat hij wakker was en mij nergens kon vinden. Uhh nee ik ben al op Bango Beach, oja hij hoorde het net van de eigenaar.
Hij zei dat ik voorzichtig moest zijn want het ging straks regenen, ja ga ik doen maar eerst zwemmen. Ik zag nergens een parkeerplek voor scooters dus dropte me scooter maar ergens (ik hoopte dat niemand me scooter ging stelen want hoe kom ik dan ooit terug) Oke die gedachtes weg zwaaien en gaan. Nee ik moest eerst naar beneden lopen, wat een hoop treden en het strand was ergens in de verte. Ja naar beneden gaat nog wel maar straks moet ik toch ook weer naar boven.
puff- zucht - zweet op adem komen mocht ik een gratis drankje uitkiezen in het restaurant. Wat vervelend nou met een geweldig uitzicht! Het leek net of ik naar een google afbeelding keek en kon mezelf wel weer een high five geven. DONE DONE DONE! Weer gedaan joehoe!
De Amerikaans liet weten dat het straks echt gaat regenen, jaja hier een foto van me drankje aan het witte strand kan je krijgen. Doei met je regen geen wolkje in de lucht. Ik ging me voorbereiden om alle treden op te lopen. Mensen die naar beneden kwamen wenste me good luck. Ja haha dat heb ik wel nodig. Een Thai gaf me nog even een flesje water mee. Doorlopen en niet nadenken maar wat een helse trap was het zeg er kwam geen einde aan. Een Thai stond boven aan te klappen dat ik er bijna was. Ja bijna ja jij kan makkelijk kletsen. Maar door zijn aanmoediging kwam ik boven haha, op me scooter die er gelukkig nog stond moest ik even bijkomen. Maar wat bleek? Het begon te regenen, ik moest lachen maar was ook geschrokt. Ik die zei nee joh het gaat niet regenen.. HAHAHAHA ik kon alleen maar lachen en dacht Cheers! Jongens kwamen met een quad aan en 1 jongen met de scooter.. Ohnee nu kom je niet meer terug want als het gaat regenen dan kan je niet over het zand rijden. Me bereik viel weg van me telefoon ook dat nog. Nee maar ik ga ook niet meer al die trappen af doei! Dus ik ging op de scooter, het was nog niet erg aan het regenen en kon het wel aan. Toen het met bakken uit de lucht kwam. KAK ik kan nergens schuilen ik zit boven op een berg en het zand wordt zacht. Onee en al het water glijdt naar beneden van de hellingen af. En straks ik ook nog ;)
Onder een klein takje ging ik schuilen, nou dat helpt! Me telefoon me camera. Me haar? Nee niks me haar lekker boeiend. Ik ging maar verder scooteren en de zandwegen werden glibberg.. Ik stopte bij een houten afdakje met rinkel bellen op de achtergrond. Ik keek rond en vond het maar scary, het leek wel op een horror film van de kannibalen. Nouja ik ben gelukkig nu wel droog. Maar er zat geen einde aan de regenval.. Ik ging maar verder en bij een volgend huisje riep een Thai dat ik beter kon schuilen.. No no no ik ben oke. Verderop zag ik allemaal scooter staan van andere backpackers en schreeuwde dat ik zo echt niet kon rijden, dat ik goed moest remmen en vooral geen gas geven. Ja prima komt goed!
Onderweg kwam ik nog een andere jeep met mannen tegen en respect respect hoorde ik.. Ja ik klap zo wel even in me handen hoor.
Zeik maar dan ook zeiknat kwam ik aan in het hostel, de Amerikaan zat buiten onder het afdakje voor het hostel. Zijn gezicht zal ik nooit meer vergeten, hij keek zijn ogen uit z'n hoofd en zijn mond wijd open, hij knipperde met zijn ogen en er waren geen woorden meer nodig. Ik moest lachen en zei i'm back. HAHAHA hij zei nog dat ik voor de regen moest oppassen maar gewoon terug ben gegaan op de scooter. Maar heb je nergens schrammen dan?! Uhh nee en ik showde me benen en armen. Nee dat kan niet antwoordde hij. Ja check me scooter maar alleen een maar moddervlekken.
Hij kon z'n ogen niet geloven, en vertelde dat hij militair is en dit nog nooit had meegemaakt met een vrouw. Ja applaus ja ;)
Maar dan had je me moeten bellen? Uhh bellen en dan? Nee ik ben alleen naar Thailand gegaan dus dit kon ik makkelijk aan.
I want to marry you, I want to marry you. Uhhh nee dankje!
Ik was even vergeten dat de douche en wc in dezelfde ruimte was, en dat je geen toilet papier mocht door spoelen. IEhlll Jakkes ik liep de douche in en werd begroet door een enorme stank lucht. Maar ik wil echt douchen, neus dicht en heel veel shampoo gebruiken zodat ik de stank niet meer ruik.
Nog even een drankje gedaan en toen was het tijd om me scooter in te leveren, maar aangezien ik de eerste nacht een bungalow had geboekt aan de andere kant van het eiland waar ook de scooter renter zat. Ik belde de Amerikaan of hij me misschien op wilde halen want het lopen was toch een beetje ver.
Daarna me backpack tas weer ingepakt en afscheid genomen van de rest. Liep ik naar de ferry want ik ga naar Koh Phangan baby!
Ik kreeg een oranje sticker op dat betekend dat je op Koh Phangan eruit moet en blauw was voor buurteiland Koh Samui. Erg handig voor als je in slaap valt ;)
Na 1,5 uur varen kwam ik aan op eiland Koh Phangan......

Wat een geweldige tijd heb ik daar gehad met super leuke mensen! Koh Phangan zal ik nooit vergeten.
Maar daar meer over in het volgende verslag..

Inmiddels ben ik al thuis maar ik heb totaal geen tijd gehad in Thailand om aan me blog te werken. Het was iedere dag zo gezellig dat ik er totaal niet aan dacht. Maar jullie krijgen hem nog tegoed!

Dit was Koh Tao, relaxte eiland van Thailand ;

Liefs Xx